Mój przyjaciel transpłciowy Andreia i ja schwytaliśmy krasnoludka i uwięziliśmy go w klatce. Pamiętając o jego schwytaniu i uśmiehając się, Andreia mówi, że chce się z nim bawić. Również ja nie jestem w swojej skórze i więc postanawiam go zdobyć. Otwieram drzwi i wyciągam smyczy, ale on się opiera. Boi się nas. Wymuszam i grożę, mówiąc, że mogę odciąć mu szyję swoją siłą. Przestraszony wychodzi. Patrzy na nas. Jesteśmy Gigantkami, a on jest tylko homunkulusem. Zdejmuję smyczy i natychmiast go łapiemy. Jednego z naszych kroków jest dziesięciu jego! Zaczynamy używać go jako zabawki, upokarzając go ze względu na jego mały rozmiar i chwalić się naszą wspaniałąsią i wyższością. Robimy go stawać, klanąć się i w końcu leżeć. Gdy stoi, możemy go użyć jako podparcia, umieszczając ręce na tym łysym głowie. Hahaha przychodzi do nas na piersi. Gdy on klanie się, zmuszamy go, aby całował nasze pośladek, zawsze jako znak upokorzenia. Gdy króczy, nastraszymy go naszymi stopami i piętami, a nawet całą naszą obecnością. Z tego miejsca nas widzi jeszcze bardziej ogromnymi, a my go jeszcze mniejszym. Kiedy się zmęczymy, decydujemy się go użyć jako stołu, siedząc na nim i pozostając w tej pozycji tak długo, na ile zapragniemy, aby podnieść naszą wagę…