Mam niewolnika w klatce, już nawet nie pamiętam, dla czego go ukarałam, ale pewne jest, że zasłużył na to. Jednak izolacja nie wystarcza, dzisiaj otworzę klatkę nie po to, by go uwolnić, ale aby dać mu szansę na odkupienie się poprzez wybitne ukaranie cielesne. Powiążę go na ławce i wyjaśnię mu, że ten piękny, biały i nieskalany grzbiet będzie wkrótce czerwony i bolesny. Tak, bo ponad klatką, w której był zamknięty, zachowuję swoją kolekcję batów i dzisiaj zamierzam na nim wszystkie z nich wykorzystać! Flagellator, jęzor smoka, wąż, wszystko mam i rzucię ich wszystkie na niego nie milosiernie, aż jego skóra będzie palić i zacznie pękać. Wytrzymuje, aż drży z bólu, ten niewolnik naprawdę dał swoje najlepsze, a w końcu zasłuży na pocałunek moich butów.