Cudowne jest to, że od kiedy przeprowadziłem się do nowego studia, Pani Skarlet, jeszcze nie uderzyłam swego niewolnika: muszę to naprawić od razu i szczęśliwie czeka na mnie już, z wiązanymi nadgarstkami do ściany. Rozpoczynam klapnięcie go bez przerwy, z obu rąk na przemian na jego twarzy, która szybko czerwieni się: cieszę się z tym, podczas gdy moje ręce również zaczynają czerwienić się, czerwienią bólu dla niego i czerwienią przyjemności dla mnie. Nie będzie długo musiał czekać następnym razem, ponieważ obiecuję mu, że powtórzymy to każdorazowo, gdy zrobię sobie manicure, więc on również będzie miał kilka tygodni na wyzdrowienie…