Moja stolica do stop jest przygotowana przed moim kanapą. Przychodzę w białym body i bardzo przeзroczystych białych pończochach, aby podkreślić kontrast z czarnym skórami kanapy: niebiańska wizja dla tego niewolnika, który zasługuje tylko na całowanie moich butów. Jego język jest wyciągnięty i zaczynam go czyścić podeszwy moich czarnych butów, ocieram buty o niego dobrze, aż jego język zacznie się ciemnieć. Ssa mi pięty trochę i gdy buty są czyste, pozwalam mu ich zdjąć: od tej pory jego język pozostanie na swoim miejscu, nie zasługuje on na całowanie moich stóp, będzie on tylko moim podnóżkiem. Zaczynam czytać i ignoruję go, podczas gdy powoli przesuwam moje zasłonięte stopy po jego twarzy, na chwilę nie istnieje dla mnie, przynajmniej aż poczuję, że pragnę kawy i wysyłam go, aby przygotował ją.