Niewolnik ludzki głodował przez dni – a dzisiaj był dzień, w którym miał otrzymać picie i pożywienie. Właściciele spoglądają na udomowionego stworka w pieluchach i uśmiehają się, widząc, jak miaucze i prosi o jedzenie. Otrzyma to, co zasługuje w każdej chwili, a dzisiaj był jego dniem nagrody. Właścicielka siada na czystym misie i wypuszcza potężny strumień złotego moczu. Gęsto spływa po pochwie i trafia do misia, rozbijając się potężnie w halo koła. Na to czekała przez godziny, to się dobrze czuła! Popychała do misia i ciężko naciskała, rozwieszając lepki wstęgę kału, która leniwie spadała do misia. Mierząca kilka cali była lepką kałem, jakiego nie miała od dawna, i kochała to uczucie, które dawało jej to. Niewolnik rżnęła po misiu, gdy pozwolili mu to, wysysając i ssąc wspaniały bulion moczu i kału. Kał natychmiast wszedł, ponieważ niewolnik przechylił misę i wypił zgnieciony kał pod spodem. Już nie głodny, niewolnik kłania się i podziękuje pani nieskończoną ilość razy za nagrodę dnia.