Leżę wygodnie na czarnym skórzanym kanapie, ubrana w pończochy, szatę i szpilki w druku lamparcim: leżę naga i z bandażami na oczach na podłodze przed mną, nie wiedząc, czym będzie musiał się uporać ten niewolnik. Przwiązałem mu ręce do nóg kanapy, nie ma żadnej możliwości, by przeciwstawić się tomu, co zamierzam zrobić mu. Początkowo używam jego ust, aby zdjąć moje szpilki, a następnie pozwalam mu całować moje podeszwy, przykryte siatką. Ale delikatność nie trwa długo, natychmiast po tym moje stopy rozszerzają jego usta i jedna po drugiej wsuwam je aż do gardła. Prosi o litość, prosi mnie, abym go rozwiązał, ale ciśniję silniej i silniej, aż słyszę, jak kaszle, gdy ogłaszam, że coupe de grâce jest na zakręcie…