Jak piękne jest posiadać bezbronnego niewolnika! Z rękoma wyciągniętymi w górę stoi on przed mną pośrodku pomieszczenia i nie może się ruszyć. Tylko tak, jak ja go chcę. Karam go na gołym, nagim pośladeczku tyczką, bez końca. Krzyczy głośno i to nie tylko mi się bawi, ale także inspiruje mnie, abym go kopał coraz silniej! Nie wytrzymuje już dużo, ale trenuję go również skórzanym batem. Nawet to nie wystarcza mi. Bierzę bat z bikiem i kopię go, aż nie może już wytrzymać!