Ik heb een pot gekocht voor mijn kleine slavin. Zij scheidt en scheidt in het midden van de kamer. Met blijdschap zit zij op de pot in de ochtend en wat denk je, ze sloeg er weer eens een vloer af. Uitwerpselen sprongen uit haar achterste en glijden langs de rand, ook waren ze weer op de vloer. Na het scheiden stond zij op en keek naar de uitwerpselen op de vloer, in haar ogen las ik een domme vraag: en wie deed dat?
Na een stil breakfast wilde ik ook scheiden. ‘Lig op de vloer, mijn uitwerpseleneter, jouw stinkende ontbijt komt.’ Klein toilet slavin, leg je snel plat, en ik nam een groot, dikke poep, die zij oppikte en begon te kauwen, te smakken. Je houdt van uitwerpselen eten, je houdt van mijn uitwerpselen, het is echt goed. Met een tevreden glimlach, knikt zij haar hoofd, eet uitwerpselen en versmeert het op haar lichaam. Zij houdt van mijn uitwerpselen, van de smaak, de geur, houdt ervan om het op te eten, te versmeren en te masturberen. Mijn uitwerpselen draaien haar aan.