De slavin opende haar mond om het geschenk van de vixen aan te nemen. Het was slijmerig en nat, en ruikte naar zout en bitter. Het droppelde onmiddellijk naar beneden, bedekte de nek en wang van de slavin met de bruine paste. Ze drukte er nog meer uit, en grotere stukken stroomden in zijn mond. Grijpende haar zweep, straffeert de slavin de slavin omdat ze het geluid van de zweep op zijn naakte huid geniet. De mannetje stoept in pijn, en begint met het kauwen op de behouden zakshoest in zijn mond. Ontevreden duwt zij haar kont af en duwt het gebruikte toiletpapier in zijn mond, voor extra structuur.