Een nieuwe staljongen introduceert zich. Ik laat hem het paardenmestputje schoonmaken en reinigen. Wanneer hij klaar is, roept hij mij om te controleren. Maar wat zie ik in de hoek? Een bult paardenmest die hij niet heeft weggehaald. Ik druk onmiddellijk zijn gezicht tegen het mest. Hij biedt zijn excuses voor zijn gedrag aan, maar dat maakt me niet minder boos. Ik laat hem mijn lederen rijstijven met zijn tong schoonmaken, maar dat is geen genoegdelijke straf. Hij krijgt natte pakslagen in het gezicht, ik spuw in zijn gezicht en vervolgens worden er klappen uitgedeeld met de sprongworstelroede voor elke paardenappel die achterblijft. Ten slotte verzamelt hij de resten met handen. Nooit meer zal dit hem overkomen.