Vandaag vroeg mijn slavin, mijn toiletslavin, om een vuile, stinkende ontbijt. Ze wilde dat ik op haar bord zou schieten, wilde fruit met mijn geurige uitwerpselen. Natuurlijk kon ik daar niet aan weigeren, mijn levend toilet, vrouwen dienen niet te worden afgewezen als ze iets willen of vragen. Mijn knappe toiletpot plaatste een bord met druiven onder mijn billen en ik duwde uitwerpselen uit de billen en er kwam een straal zachte uitwerpselen vrij die het hele bord bedekte met een dikke laag uitwerpselen. De geur van verse uitwerpselen verspreidde zich onmiddellijk door de kamer. Mijn lekkere uitwerpseleter smaakte naar haar favoriete hapje, haar ogen fonkelden, ze ruikt naar haar lievelingsbehandeling. Nun, mijn toiletslaven, begin je stinkende ontbijt, dop uw druiven in uitwerpselen, haal uitwerpselen op met banaan en was alles af met mijn urine. Geniet van je maaltijd, uitwerpseleter. Ik zal je insmeren met uitwerpselen zodat je huid de geur zal absorberen en uitwerpselen zullen je huid zacht en zijdelings maken. Ik wil ook een uitwerpselmasker, smeer een klein beetje uitwerpselen op mijn borsten, mijn toiletblok, wees niet bang, zachtjes, lik mijn tepels, strelen. Stop een druif in mijn anus, verkrab me met een banaan. Dieper, goed gedaan, en nu steek je handen onder mijn kont, ik wil nog eens poepen. Eet nu deze vruchten samen met mijn uitwerpselen die uit mijn anus zijn gekomen. Jij bent dit ontbijt gaande, nu zal ik vaak op jouw bord scheten in de ochtenden en jij zult alle uitwerpselen opeten, mijn toiletslaven.