Haar slaaf gedraagt zich de laatste tijd beter; hij blijft perfect still liggen wanneer zij zich of plast op zijn gezicht. Het is nu zijn lunchtijd en zij denkt dat hij een kleine pauze verdient van het gecreneerd worden op het gezicht. Dus laat zij hem eruit, alsof hij een hond is, uit zijn kleine kooi en schenkt hij zijn lunch – de gebruikelijke mest, maar geserveerd op een schaal! Op deze manier kan hij mest eten op zijn eigen tempo en niet overstelpt raken door ladingen mest en plaswater dat op zijn gezicht wordt gegooid!