Pleinpark pantypenis: Onbehaagde schaamstrijd

Ik durfde het te lang niet te doen. Het idee ergde me zo… Toen je me aanbood om het voor me vast te leggen, voelde ik me veilig en moedig genoeg om het eindelijk te doen. We liggen in de prachtige park, genieten van de versche lucht en zonnestralen. Het voelt zo goed, ik zou hier graag de hele dag willen blijven. Echter, mijn darmen knorren al uren, ik moet dringend scheten. Je dringt er bij me op om het gewoon allemaal los te laten. Ik ben erg verlegen en bang, maar tegelijkertijd ook erg opgewonden. Ik waarmoedig me op voor het idee… Je helpt me om uit mijn comfortzone te stappen, zodat ik mijn bekkenspieren beginnen te ontspannen. Ik pisse per ongeluk mijn witte underwear onder mijn korte schoolmeisjesrokje nat. Ik ben inmiddels heel geil. Ik wil mijn underwear in het openbaar volpoepen. Mijn mix van opwinding, schaamte en angst zorgt ervoor dat mijn anus super gespannen is. Je geniet ervan me te kijken terwijl ik worstel, stoeun, huil en ademloos ben toen ik mijn best doe om de vaste stok te laten los. Je knapt heimelijk vanaf alle hoeken, wat mij stiekem echt antikt. Tot slot ben ik in staat om een dikke stoelgang in mijn pissenatte underwear te lossen. Je ziet de dikke stoelgang door mijn witte underwear heen. Mijn opwinding en verlegenheid zijn onweerstaanbaar. Hier ben ik in het openbaar, mensen lopen constant voorbij, met mijn witte underwear vol met stoelgang en pies onder mijn korte rok! Onbeheerst geil begint ik te hijgen en mezelf aan te raken. Ik kan mezelf niet meer beheersen! Ik heb je nodig om me naar huis te begeleiden, zodat ik kan ontsnappen aan deze vernederende stoelgang en om mijn dringende seksuele behoeften te bevredigen bij je! Maar de terugweg blijkt het meest eng, opwindend en opwekkend deel van het hele verhaal te zijn…

Bekijk de volledige video