Mijn nieuwe toilet ligt op de vloer en vandaag voel ik me er wel om gebruik van te maken. Hij is vastgebonden met plasticschrap omwille van het geval hij niet zou samenwerken. Ik vertelde hem eerder dat hij vandaag alles zal eten wat ik klaarheb. Ten eerste neem ik plaats op het toilet en laat hem mijn goddelijke achterwerk bewonderen. Wanneer ik zie dat hij gereed is, mag hij even een hapje nemen. De slavening opent zijn mond wijd en in een oogwenk spul je ich mijn plas. Hij dronk alles leeg tot op de laatste druppel, ik kon precies zien hoe tevreden hij was en hoezeer hij het genoot. Laters verteld ik hem om zijn mond constant open te houden en diende ik hem ontbijt direct uit de bron. Mijn stoel vervulde zijn gehele mond, de enige taak die hem nog restte was overleven. Wanneer ik hem warme stoel voerde, zag ik hem niet meer als een menselijk wezen, vanaf nu werd hij een menselijke toiletpot voor altijd, een vuile slaaf, een verliezer.