Mijn slaaf-vrouw staat steeds paraat. Als ik deze nietsnut bekijkt, ontsteek ik graag een sigaret. Ik veracht haar, dit niets, omwille van haar onderdanigheid en bereidwilligheid om mijn uitwerpselen op te eten. Ik scheet in haar vuile moddermond, doof de sigaret erop uit. Hou je stil varkentje, eet, geniet van de smaak van mijn uitwerpselen, prikkel uzelf op. Je bent in mijn uitwerpselen, ik zal je wel even een trap geven en je weggooien. Ga naar huis, ik heb geen behoefte aan jou meer vandaag.