Het menselijke huisdier heeft dagenlang geen voedsel gekregen – en vandaag was zijn dag om te eten en een drankje te krijgen. De eigenaren kijken naar het gediaperde stabiele dier en lachen over hoe hij blaft en smekend de eigenaars vraagt om voedsel. Hij zal krijgen wat hij verdient op elke slag, en vandaag was zijn beloningdag. De eigenares stoot zich boven op een helders kommetje en lost een krachtige straal goudgeel urine. Het spat richting haar vulva en in het kommetje, spattend machtig in een cirkelvormige nevel. Zij had dat urine al uren vastgehouden, het voelde zo goed! Zij brak erin en duwde hard, ontrollende een kleverige winding van uitwerpselen die lui in het kommetje plonsde. Gemeten op enkele inches, was het de kleverigste uitwerpselen die ze in een tijd had gehad, en ze genoot van het gevoel dat het haar gaf. Het menselijke huisdier reikte hebberig naar het kommetje als ze hem toestonden, zuigend en zuigend aan de wonderbaarlijke bouillon van urine en uitwerpselen. De uitwerpselen gleeden meteen door, nadat de slaaf het kommetje omdraaide en afmaakte van het verpletterde uitwerpselen onderaan. Niet meer hongerig, bedankt de slaaf de meester eindeloos voor de beloning van de dag.