Ik was zo goed voorbereid op de aankomst van mijn toiletslaaf, en hij kwam niet, hoer! En hij verplaasde zijn aankomst naar de volgende dag. En ik scheette twee dagen niet, spaarde mest op voor hem, verzamelde. En zo, loop ik op straat en voel, Ik wilde zo graag Scheten dat ik naar huis rende. Binnen kwam… fuck, Ik duw, pers mest uit mijn kont. Zulke gevoelens, er zit een klomp mest in mijn kont die eruit lijkt alsof het de grootte van een baksteen heeft. Nee, je moet elke dag scheten, ik ben verstopt. Nogal later, toilet hond, mesteter, komt pas morgen, zal ik je doen eten alle mest die er in het huis zal zijn. Voordat je het weet, zal ik je ballen knijpen en je niet laten gaan totdat je alles hebt doorgeslikt in één hap. Met moeite, maar ik deed toch een scheet, het is zo’n verlichting.
De volgende dag verscheen mijn levende toiletpot, ogen op de vloer, verlegen, blaken. Kruip op je knieën en kruip naar het toilet, leg je neer, zet je hoofd in het toiletbakje. Je zult mijn stationaire toilet zijn totdat je mij vergeving vraagt. Open je mond, ik wil poepen. En ik zal mijn kont wassen met een klysma geven, je meer mest in je toiletmond stoppen.
Een beetje later, ging ik in de badkuip wassen en wilde weer poepen, het is helemaal omdat er een stop in mijn kont zit. Ik heb het speciaal aangeschaft om zo snel mogelijk van gisteren tevergeefs verstopping te krijgen. Ik zal niet uit de kuip komen en zit op de levende toilet, ik ben nat, ik zal alles nat maken. Ik zal in de kuip poepen. Zie hoe lekker de mest is. Ik zal mijn lichaam wassen en vervolgens voedsel geven, liggend in de toiletpot eter.