Gisteren was het een dag vol kulinaire wellust zoals noch nooit tevoren. Vanaf het ogenblik dat ik wakker werd, werd ik overspoeld door de geur van lekkere voeding, die de toon zette voor een dag van onbezonnen gastroplezier.
Mijn dag begon met een uitgebreid ontbijt bestaande uit een hoogtepunt van poffertjes met siroop, knapperig spek en een bord gebakken eieren aan de zijde. Als dat niet al genoeg was, kon ik niet weerstaan om op een verse kaneelrol in te gaan die letterlijk verlangde naar vertering.
Gaandeweg de dag nam mijn honger toe. Het lunchconsctruct was rijkelijk verspreid met variaties op alles, van roomse pasta tot sappige gegrilde kip. De verleiding hield hier niet op, want ik viel voor de aantrekkelijke schokolade taart als nagerecht.
Diner was geen uitzondering op deze kulinarische extravaganza. Een festijn van smaken ontsluierde zich voor mij, met een rijke en smaakte stoofpot, boterige aardappelen en een mix van gerookte groente. Het hoogtepunt was een zachte kaaskoek die ontoelaatbaar bleek te weigeren.
Aan het einde van de dag protesteerde mijn buik tegen de overdaad met een merkbare buikwelling. Het gevoel van volheid bleef hangen, waardoor elke beweging een herinnering was aan mijn gastronomische avontuur. Ik strekte mij terug op de bank, voelde het gewicht van mijn overdaad en belde mijn slaaf aan om spoedig te komen.
Nu is zijn beurt om te eten, maar niet van tafel, maar onder mijn ACHTERwerk. Onder mijn glazen toiletpot!