De feestelijkheid voor de Japanse high society was een succes, vooral als de madames ontdekten dat ze de zeldzaamste lekkerbeesten in petto hadden. Bij het binnentreden van een van de geheime kamers van het landhuis, vonden de madames twee pristiene en wachtende menselijke toiletten. De oudere madame trekte de dikke gordels van haar panties omlaag en glimlachte als ze gevoelde dat dikke klonten van schijt klaarstonden om uit haar aars te barsten. Haar buik trildde van overmatig eten, en de wachtende schijt-slaaf die voor zijn gift zat te gulpen, glimlachte als hij inzag dat hij een veel grotere laad in zijn mond kreeg. Met een luide flauwte begon de oudere madame dikke stukken stinkende en bruine schijt in de mond en rond het gezicht van de schijt-slaaf te duwen. De schijt-slaaf begon onmiddellijk te kauwen, om ervoor te zorgen dat geen van het kostbare cargo verloren zou gaan. De jongere madame had slankere draden van lichter gekleurde schijt die netjes in de mond van de tweede slaaf vielen, en de tweede schijt-slaaf schraapte zijn tong tegen het verhemelte van zijn mond als hij de smaak van verrot en bedorven kaas proefde en hij hield van de elegantie ervan. Wanneer beide klaar waren, begonnen de twee slaven de twee madames met hun tongen en monden schoon te likken, om er zeker van te zijn dat ze alle kleine schijt-stukjes eruit haalden. Het was een goede dag voor menselijke toiletten.