Een dag riep Meesteres Anna haar slaven op in haar privé-kamer. De kamer was slechts matig verlicht, waardoor de spanning van het intieme treffen die aan het beginnen was benadrukt werd. Haar slaaf, paraat om zijn Meesteres te behagen, trad gehoorzaam de kamer binnen, voorbereid op wat ze ook zou kunnen hebben in petto.
Meesteres Anna zat op een glazen stoel, speciaal ontworpen voor dit doel. De stoel had een gat in het zitvlak, perfect gepositioneerd onder haar knappe en aantrekkelijke billen. Met een boosaardige glimlach ordonneerde zij haar slaaf om zich neer te leggen onder de stoel, direct onder het verwachte gat.
Nog voordat hij kon nadenken, stond hij al onder haar, machteloos en volleertijd tot haar beschikking. Meesteres Anna genoot van haar dominantie, terwijl zij toekeek hoe haar slaaf diende als menselijk toiletpotje. Volledig onderworpen en compleet overgeleverd aan haar controle, dronk hij elke druppel van haar uitwerpselen weg, voldoend aan haar verlangens.
Na gebruikt te zijn als menselijk toiletpotje, besloot Meesteres Anna om nog verder te gaan in haar dominantie. Ze greep naar een sigaret, waarmee zij genot bekomen wilde. Met een pijnlijk glimlach plaatste zij de gloeiende sigaret in de mond van haar slaaf, gebruikmakend van hem als asbak.
Deze keer was het de slaaf zelf die trilden van pijn toen de hete as op zijn tong terechtkwam, met nog steeds de smaak van Meesteres Annas uitwerpselen in zijn mond. Maar hij wist beter dan om zijn Meesteres te ontroeren, dus hij verdraagde de pijn en ongemak voor haar plezier.
Na gebruikt te zijn als menselijk asbak, ontsloeg Meesteres Anna hem, zijn taak voor de dag volbracht. Hij verliet de kamer, gemerkt door lichamelijke tekens van zijn Meesteres’ dominantie. En tijdens zijn onderdanigheid, voelde hij een gekweld gevoel van tevredenheid, wetende dat hij Meesteres Anna op de meest afschuwelijke manieren mogelijk had behaagd.