De naamloze slavin voerde haar uurlijkse plicht uit om de mistresses vulva te likken tot zij geklaxt en haar urine in zijn mond spoot. Zijn tong voelde rood en gescheurd, maar hij bleef met zijn tong over de warmde en natte plooien van de vulva van zijn meesteres wrijven en richtte zich tevens op de gezwollen knop erboven. De mistress krult haar hoofd terug en flikkst de slavin hard, waardoor zij haar vulva harder en met meer passie likte. Zij ontkoppelde zich van de modderige en zoute mond van de slavin en squatte op een klein bakje. Zij glimlacht over haar wreedheid en begint met het opdringen van een zacht, schuimachtig scheet. Zij heeft de laatste tijd veel melk gedronken en geniet ervan hoe schuimig en bedorven haar uitwerpselen worden als zij veel zuivel gebruikt. Het scheet ruikt naar fermenteerde, stijve kaas en was nog warm en bel bubblelen toen het cirkelvormig in het heldere bakje pileerde. Het scheet had de consistentie van melk, en de slavin stelde zich voor om het scheet tussen haar vingers uit te persen en over haar gezicht te wrijven, voordat zij haar vingers binnentrok in haar mond om het op te eten. De mistress trekt de slavin naar het bakje en duwt haar mond erin, bevelend om elke laatste hap op te ruimen. De slavin gaat onmiddellijk aan de slag om het warme, zuivelpoep op te likken en slaat haar neus en lippen op de binnenkant van het heldere bakje. Dit was haar leven, en zij zou het niet anders willen.