De middelbares bankier Goro had zich dom genoeg gedragen om zijn minnares terug te praten na een extra harde klap in het gezicht. Nu werd hij veranderd in een duivels piss bong – een constructie van plastic en zuivere kracht. De boosaardige meesteressen immorealiseerden Goro met de vieste beledigingen naar zijn mannelijkheid, voordat ze hem bevalen zijn lachse mond te opens voor het einde van de piss bong. De harde buis ging in zijn mond, en hij kon alleen maar zijn tong gebruiken om te voorkomen dat het zijn amandelen kietelde. De meesteressen schenkten bijna een liter gekleurd urine in de grote opvang aan de bovenzijde van de constructie. Het dikke urine spatte lui als het werd geschonken, voordat het kwade geluidslawaai door de leidingen stroomde. Het urine ruikt naar verganende vis en rauwe zout, en maakte de kamer modderig en braken oproepend. De schok van de smaak deed Goro kokhalzen, maar ze bleven het vieze, natuurlijk verwarmde gouden drankje in de piss bong schenken, en haar natuurlijke, fermenteerde warmte stroomde onmiddellijk door Goros gevangen keel, vulde zijn onverwachte maag die onmiddellijk kloekte van het bedorven urine.