Zoals u al weet, hou ik van wandelen in het bos. Mijn toilet-slaaf Kat wandelt natuurlijk ook met mij mee. Tijdens deze wandeling wilde ik gaan poepen. We waren ver genoeg verwijderd van huis en ik wilde niet wachten tot we thuis waren om naar het toilet te gaan. Dus beval ik Kat dat ze zich op de grond moest leggen en haar mond zo wijd mogelijk moest opensperren. Het witte kapje van mijn jas creëerde de perfecte sfeer alsof ze een toiletblok op haar hoofd had. Bereid je voor, mijn toilet, Ik ga beginnen te poepen. Poep viel eruit in grote stukken. Vang poep op met je mond, hoer, eet meteen wat je op de grond liegt. Een hoop poep vormde zich op haar mond en op haar gezicht. Een zwerm vliegen vloog meteen naar beneden om te bevestigen dat Kat de echte toilet is. Hoeveel poep er overblijft, zal ik je nu voeren. Ik wil de poep niet aanraken met mijn handen, ik zal het met mijn voet in je mond steken. Ugh, verdomme, ik ben overal bevuild. Het is goed dat je een sneeuwwit jas hebt, ik zal de poep erop aanbrengen. Nu ga ik naar huis met de auto en zul je op voet vertrekken, geheel bedekt in uitwerpselen en laat iedereen zien dat je een fecaliëneter en levend toilet bent, geheel bedekt in uitwerpselen.