Beide mijn toiletslavinnen houden van schijten en ik besloot dat, aangezien ze mijn levende toiletten zijn, ze zich moesten aanmelen en kennismaken met het vaste toiletblad waarop ik ga zitten wanneer ze niet rond zijn. Beiden waren blij met deze nieuwe ontmoeting en Sasha bekende zelfs haar liefde voor de porelijnenvriend. Dit maakte me erg gelukkig.
1. Lof aan de toiletbak, douchen na scheetje weigerachtig Ik vertelde haar om zich te wassen en ze wilde absoluut niets doen. Ik kon nauwelijks haar in de badkamer krijgen. Maar ze ging op haar knieën voor het toiletblok en laat het lappen en zoenen, belooft hem haar liefde.
Ik moest zelfs mijn slaafse echtgenoot bellen om haar in de bui te helpen wassen als toezichthouder. Ze stinkt nu ook naar uitwerpselen, dus vertel ik haar: “Spoel je gezicht schoon.” En zij zegt: “Ik ga er maar vandoor met een strontgezicht.” Niets kleine toiletslavinnetje, en er wordt al snel feest gevierd op mijn straat. Ik zal wel een masker met daarin uitwerpselen op jou smeren en je erin laten lopen, laten zien hoe je dan lacht!
2. De toiletbak is haar concurrentie Ik heb thuis eigenlijk een ware toiletworlog. Maja is jaloers op mijn porseleinen toiletbak. Het heeft lang geduurd voordat ik hen wist te overtuigen elkaar te verzoenen en elkaar te kussen. En pas toen koos Maja ervoor om in de tuin te springen om zich af te spoelen.