Slaaf Cosmo ligt op het bed, alle ledematen verspreid uiteen. In de verder stijlvolle omgeving wijst een krijschende paarse zeiltouw erop dat hier ongebruikelijke bezigheden worden beraamd.
Mistresses Mevrouw Medea en Mevrouw Yara zitten op het bed. De strakke billen zitten precies naast het hoofd van de slaaf. Cosmo weet nog niet dat hem de misschien wel hardste en meeste geile uur van zijn leven wacht.
De situatie is duidelijk. Hij is gefixeerd. Ontsnappen is uitgesloten. Zijn geslachtsdeel is tevens opgesloten in een piemelkooi, zodat genot zich meer in fantasie dan in realiteit moet afspelen.
De miskrinzen gaan aan het werk. De konten worden één voor één op het gemaskerde gezicht geplaatst. Lemmetjes van de rozetten wordt strikt bevolen. Unterdanig gaat Cosmo aan de slag. Als het maar bij zoiets blijft.
Mevrouw Medea vindt spoedig haar oplossing door in de mond van de slave te plassen. Dit is geenszins een speciaal voorkeur van Cosmo. Maar wat kan hij daar nou aan doen? Zijn mening over het onderwerp is bekend, maar genegeerd.
Daarna komt het echte werk. De miskrinzen lossen elkaar af. Over onbeschrijfelijke zes ladingen wordt modder gevoerd naar de popmond. Telkens als de slave denkt dat nu al die modder uit de kontgaten moet zijn verdwenen, start de volgende miskrinz weer en scheert verder voort. Het toilet wordt meedogenloos getraind. Een pomp wordt gebruikt om de modder diep in de keel te perssen als de handen niet voldoen.
Na wat voor de slave eindeloze 45 minuten begint hij te kwalen en probeert hij weerstand te bieden. Desondanks zijn de miskrinzen paraat. Mevrouw Medea eist dat de modder tot het laatste stukje wordt ingeslikt. Wurgen wordt voorkomen. Geweld wordt toegepast. Na nog eens 15 minuten heeft de slave zijn grenzen ruim overschreden en wordt belohoud met een orgasme.