Mijn vriendin loopt door Sochi en wil poepen. Ze weet dat haar toilet-slaaf in de buurt werkt en gaat naar zijn werk. Zonder schroom dat ze gezien of gehoord zullen worden door medewerkers van nabijgelegen winkels of klanten, duwt ze hem het kantoor in en zet hem op de grond, begint ze te poepen in zijn mond.
“Houd je mond dicht. leg je neer en wees stil. Je bent in mijn macht. En zoals ik zeg, zal het gaan. Handen aan je zijden, opens jij je mond en pak stront. Wat is dit? Wat zijn tranen, wat is braken? Hier is een lepel, keer je om en eet de stront, alle stront, stroneteetser. Eet van de vloer, zuig elke druppel urine op.”
De slaaf beefde en was bang dat ze gezien of gehoord zouden worden, mummelde onverstaanbaar en probeerde de stront zo snel mogelijk op te eten.