Ze kom steeds bij mij een uur na het lunchen, om mij mijn geliefde lunch te geven. Ik hou altijd van het inhaleren van haar warme vaginavochten, en haar spleet is altijd roze in het midden. Zij houdt haar bosje gemiddeld geknipt, precies zoals ik het leuk vind. Maar mijn genot, mijn lunch zijn altijd deze halfharde hapjes, haar stoelgang die zij met een beetje moeite uitstoot. Zij knikt elke keer even licht wanneer de eerste stok aanstaande valt in mijn mond. Het glijdt even rondom mijn lippen voordat het wegschuurt naar binnen in mijn keel. O wat voor blijdschap brengen deze stokken! Met elke stoelgang dat passeert, wacht ik vol verlangen terwijl haar anus zich uitbreidt, waarbij zij mij de hemel laat zien, de roze plooien van haar rectum, waar al deze dingen vandaan komen. Ik zou dolgraag mijn tong erin kunnen steken en alle sappige en brokkelige morsoelen schoonlikken voor haar. Als zij een stuk papier gebruikt om de siroopachtige uitwerpselen van haar ezeltje weg te vegen, raak ik wild van vreugde.
Mijn vrouw Atsuya is zo’n wonderbaarlijke vrouw.