Ze zeggen dat je hard moet zijn om vriendelijk te zijn, maar soms moet je ook vriendelijk zijn om hard te zijn. Ik geef de slavin genot met mijn handen en een vibrator, maar alleen om haar dieper te vernederen en te slaven aan mijn kont en mest, haar seksuele begeerten als vrouw om te warpen in de noodzaak om geminachte en vernederd te worden.
Mijn kleding vertelt een verhaal. Het feit dat mijn jurk open is om mijn prachtige kont te tonen, vertelt je onmiddellijk dat je enkel hier bent om mij als TOILET te dienen. Dit betekent dat ik mij met één beweging over het gezicht van de toilet-slaaf kan installeren zonder mijn kleding te hoeven aanpassen.
Na een trappende klap in de eierstokken van mijn slavin, neem ik mijn plaats in over haar gezicht, waar ze onmiddellijk aanbidt aan mijn anus. Terwijl ze langzaam vergeet wie ze ooit was, voert ze haar functies steeds automatischer uit. Haar wil is langzaam vervangen door een verzameling van getrainde reacties. Ze verlangt ernaar om zich te voeden met mijn mest en aanbidt mijn anus hongerig en enthousiast, letterlijk proberend om haar mond te versmelten met mijn anus. De close-up van mijn vagina en kont, de manier waarop mijn anus langzaam opzwellen, zorgt ervoor dat het likken van mijn anus en zuigen van de mest er bijna natuurlijk en aangenaam uitziet, tegelijkertijd een intieme eenheid en een zielvernietigende vernedering. Je hebt jezelf zo vernederd dat je begint te begeren wat je vroeger schuw achterliet. Het is niet langer menselijk, het is alleen maar een toilet dat van vlees is gemaakt.