Ik hou van het wandelen. Ik loop urenlang over straat, maar hier aan het Baikalmeer, in de natuur, sta ik gewoon op en begin te lopen, om versche air te ademen. Wat je misschien niet weet, is dat mijn slaafachtige vrouw ook steeds bij me loopt. Wij lopen door de stad, wandelen in het bos, ontspannen op het platteland en elders kaken en plassen wij in de frisse lucht. Het voelt zo fijn als een naakte billen door een verse windzweep worden geblazen en een strakke urinstroom uit de vagina schiet, dit is zulk echt genoegen. Als je ergens neerstrijkt waar je staat en gaan poepen, poepen, komt de stoelgang uit je billen, dit geeft zo’n kick en verlichting. Kom onze avonturen bekijken met mijn slavin, avonturen in de frisse lucht. Wij poepen zonder aarzelen, maar wel voorzichtig.