Maya is een week bij mij gebleven. Elke dag nam ik een scheet en pieste, en gebruikte haar als mijn toilet. Ze at en dronk alles met passie en grote begeerte. En vandaag is vertrekdag. Ze wil absoluut niet weggaan, ze smaakt bitje voor bitje mijn uitwerpselen op, alsof ze de genieting wil uitstrekken. Ik kijk naar haar en mijn ziel juicht en zingt. Welke elegante, aristocratische mesteter heeft ik mij toch opgeleid, en hoezeer geniet ze van elke hap mest. In zulke momenten voel ik een enorme gelukzaligheid.