Rutyna poranna to czas, kiedy karmię mojego niewolnika toaletowego. Wyczuwam potrzebę i oddaję kilka potężnych gazów, po czym nakazuję mu całować moje sedes i wtłaczać język do моjego odbytu, podczas gdy relaksuję się i czekam na wypróżnienie. Musi trzymać usta przy моim odbycie i połykać wszystko tak szybko, jak to możliwe! Czyści mnie dokładnie i mogę jeszcze trochę odpocząć nad jego twarzą…
To doskonałe życie… chociaż mówię o moim, a nie o jego…